بهتر است در ابتدا نگاهی به تعریف دقیق مناطق آزاد بیندازیم: “منطقه تجاری آزاد، قلمرو معینی است که غالبا در داخل یا مجاورت یک بندر واقع گردیده و در آن، تجارت آزاد با سایر مناطق جهان مجاز شناخته شده است. کالاها را می توان بدون پرداخت حقوق و عوارض گمرکی، از این منطقه خارج یا به آن وارد نمود.” اگر بخواهیم ساده تر بیان کنیم، منطقه آزاد مکانیست که با توجه به قوانین وضع شده، مبادلات خارجی در آن ساده تر از باقی نقاط کشور انجام می شود.

وجود این مناطق به دلیل این است که کشور بیشتر به سمت رشد اقتصادی پیش برود. با ورود سرمایه های خارجی و به تبع آن تکنولوژی و فناوری های پیشرفته زمینه های رشد در این مناطق ایجاد شده و سرمایه گذاری ها باعث پیشرفت کل کشور می شود. علاوه بر تسهیل ورود تاجران خارجی به کشور بدون مراحل دست و پا گیر به همراه بسیاری از قوانین تسهیل کننده برای تاجران ایرانی، مناطق آزاد به مناطقی پویا در زمینه اقتصادی تبدیل و تعداد زیادی فرصت های شغلی جدید ایجاد می کنند. در ایران مناطقی چون قشم، کیش، اروند، ارس، چابهار، ماکو و بندرانزلی از این مناطق به شمار می روند.

قبل از ثبت شرکت در مناطق آزاد، به دلیل وجود تمام مزایا، فعالیت ها، قوانین و تنوعی که این مناطق دارند، باید تحقیقات بسیار کاملی در موردشان انجام دهیم تا با مسلط شدن به تمام ابعاد آن بتوانیم بهترین تصمیم را بگیریم. البته مشاوره گرفتن از کارشناسان موسسه، هم می تواند کارمان را جلو بیندازد و هم می تواند بسیار مفیدتر از تحقیقات شخصی خودمان باشد.

در مناطق آزاد، سازمان هر منطقه برای انجام امور ثبتی شرکت ها و مالکیت های صنعتی و معنوی، واحدی را با نام واحد ثبت شرکت ها و مالکیت های صنعتی و معنوی تاسیس کرده که برای انجام کارهای ثبتی باید به آن رجوع کنیم. بعد از تصمیم گیری در مورد نوع فعالیتی که می خواهیم انجام دهیم، ابتدا در خواستی برای صدور مجوز ارائه می کنیم. بعد از تعیین نام، گرفتن استعلام و دریافت مجوز های لازم. مدارک لازم را ارائه داده و پس از طی شدن مراحل قانونی، شرکتمان در دفتر ثبت شرکت های مناطق آزاد ثبت می شود.